- бордон
- [باردان]1. хӯрҷин, ҷувол; сабад барои меваи хушк; халтача, сабадча ва ғ., ки чизҳои харидашударо ба он мегузоранд, ҷогаҳ2. ҷои махсус дар нақлиёт барои гузоштани бори мусофирон
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.